Искази

• Декларативна реченица изговорена или запишана, за која има смисла да се постави прашањето дали е вистинито (⊤) или е невистинито (⊥) тоа што е искажано со неа, се вика исказ.

• Зборовите “вистинит” (точен) и “невистинит” (неточен) се викаат вистинитосни вредности на исказот.

• Секоја декларативна реченица не е исказ.

• Прашалните, заповедните и други желбени реченици не се искази.

• Малите букви од латиницата: р, q, r, ѕ, t, … , со кои се означуваат исказите се викаат исказни букви или исказни променливи.

• Реченицата “Исказот р е точен” се запишува: t(p)= ⊤

• Реченицата “Исказот q е неточен” се запишува: t(q) = ⊥

• Декларативната реченица формирана од два дадени исказа, со помош на сврзниците “и”, “или”, “ако…,тогаш”, “ако и само ако” и негацијата “не”, се вика сложен исказ.

• Исказ што не содржи ниту еден од наведените сврзници, се вика прост или елементарен исказ.

---

1. КОНЈУНКЦИЈА

Ознака: р ∧ q (се чита: р и q).

• Вистинитосната таблица на конјункцијата е:

---

2. ДИСЈУНКЦИЈА

Ознака: р ∨ q (се чита: р или q).

• Вистинитосната таблица е:

---

3. НЕГАЦИЈА

Ознака: ⏋Р (се чита: не р).

• Вистинитосната таблица е:

---

4. ИМПЛИКАЦИЈА

Ознака: ⏋р => q (се чита: “Ако р, тогаш q“).

• Вистинитосната таблица е:

---

5. ЕКВИВАЛЕНЦИЈА

Ознака: р <=> q (се чита “р ако и само ако q“),

• Вистинитосната таблица е: